ΤΟ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΟ
Κοιτάζοντας ένα αγριολούλουδο
Το ρώτησα. Να σε βγάλω μια φώτο;
Το άκουσε! Το σκέφτηκε! Λικνίστηκε!
Θα είμαι όμορφο; Με ρώτησε!
Θα είσαι! Του απάντησα
Θα είσαι, γιατί είσαι αληθινό
Θα είσαι, γιατί είσαι λυγερό
Θα είσαι, γιατί είσαι αφτιασίδωτο
Γέλασε! Και θα ζήσω αιώνια;
Το σκέφτηκα! Προβληματίστηκα!
Υπάρχει αιώνια ζωή; Τι να του πω;
Ναι! Του είπα. Μέσα απ αυτή τη φώτο!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 19/07/2008
ΑΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΣΤΟΥΜΕ
ΜΕ Ο,ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ
Η φωτογραφία καίγεται, χάνεται. Η ψυχή είναι ΑΙΩΝΙΑ και ΜΟΝΟ αν έχεις τεράστια αποστροφή προς την αγάπη υπάρχει πιθανότητα να χαθείς οριστικά.
Βέβαια εσύ έχεις τα πιστεύω σου τα οποία είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ σεβαστά.
Φίλε μου πολύ όμορφα νοήματα ακόμη και με τον προβληματισμό που ανέπτυξα ο οποίος δεν μειώνει την αξία των στίχων σου.
Η φωτογραφία αποθανατίζει την στιγμή και ΝΑΙ μένει αιώνια. Ας μην ξεχνάμε ότι οι αρχαίοι δεν είχαν φωτογραφίες αλλά οι προτομές τους αποθανατίσαν τις μορφές τους ΑΙΩΝΙΑ.
ΑΙΩΝΙΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΟ
ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΑΙΩΝΙΑ… ΜΕΣΑ Σ\’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΤΟ, ΠΑΝΤΑ ΦΡΕΣΚΟ, ΟΜΟΡΦΟ, ΔΡΟΣΕΡΟ…ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ
ΦΥΛΑΚΙΣΕΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ!!!
ολοι εχουμε παγιδεψει στιγμες , ομορφιας…ευτυχιας…αγαπης
πανω σε φωτογραφιες οπου μπορουν να μεινουν για παντα αναλιωτες.
Ομως και μεσα στην ψυχη μας ζουν για παντα
Πολυ ωραιο!!!
Μ`εκανε να σκεπτομαι για ολα…
Το αγριολούλουδο αντέχει….Μην με λυπάσαι, διώξε με απόψεσαν να \’μαι αγριολούλουδοκαι την ζωή μου κόψεΕγώ γυμνός ξεκίνησαεγώ πηγαίνω μόνοςσπίτι μου είναι ο δρόμοςκαι τραγούδι μου ο πόνοςΔιώξε με και μην λυπάσαιτι θα γίνω μην φοβάσαικι αν χιονίζει και αν βρέχειτ\’ αγριολούλουδο αντέχειΜην με κρατήσειςμονάχα από συμπόνιαΤο κρύο το συνήθισαθ\’ αντέξω και στα χιόνια.Εγώ γυμνός ξεκίνησαεγώ πηγαίνω μόνοςσπίτι μου είναι ο δρόμοςκαι τραγούδι μου ο πόνοςΔιώξε με και μην λυπάσαιτι θα γίνω μην φοβάσαικι αν χιονίζει και αν βρέχειτ\’ αγριολούλουδο αντέχει…Καζαντζίδης ΣτέλιοςΜουσική:Νικολόπουλος ΧρήστοςΣτίχοι: Πυθαγόρας