Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ. ΓΕΝΙΚΑ.
Όταν διαβάζω κάτι, πάντα θέλω να μπαίνω κι εγώ μέσα σ αυτό. Είτε παίρνοντας το ρόλο του πρωταγωνιστή, εάν μου πηγαίνει, είτε σαν απλός παρατηρητής. Πάντα κάπου χωράω!
Όταν διαβάζω ένα σημείωμα, μια αφιέρωση, ένα ποίημα, τότε συνειδητοποιώ, ότι ο εαυτός μου σκέφτεται, ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ.
Το ερώτημα. Εσείς συμπεριφέρεστε το ίδιο ή είμαι μειονότητα; και άρα παθολογία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/09/2008
ALEXANDROS 
αμαν..κατι αποριες που εχεις….χαχαχαχα…
μεχρι στιγμης ειμαστε δυο…
καντο 3..γιατι με αυτον τον τροπο μπορεις να κατανοησεις καλυτερα οτι διαβαζεις!
4 μαζι με εμενα
Θα προστεθώ κι εγώ στη λίστα, φίλε Αλέξανδρε. Αλλά η μειονότητα, γιατί να είναι παθολογία ?
Καλό σου μεσημέρι !…
Δεν μου συμβαίνει πάντα αυτό…μερικά πιστεύω πως είναι γραμμένα και για μένα άλλα όμως όχι…
ΟΧΙ ΠΑΝΤΑ … ΣΑΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΠΑΝΤΑ !!
Εγώ θα ήθελα να το διευκρινίσω λίγο καλύτερα. Μ\’αρέσει και θέλω να μπαίνω στον ρόλο του πρωταγωνιστή ή του αναφερόμενου ατόμου γιατί έτσι καταλαβαίνω και τους γύρω μου καλύτερα ή απολαμβάνω καλύτερα ένα ποίημα,διήγημα, ταινία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι νομίζω ότι απευθύνεται σε μένα ο \’\’πομπός\’\’. Σχεδόν ποτέ δεν λέω για μένα είναι όταν ακούω, βλέπω, διαβάζω κάτι.
Καλησπέρα Αλέξανδρε!