ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ
Συγνώμη, δεν σου ζήτησα
Να μου δώσεις, ό,τι πιο πολύτιμο έχεις
Σου ζήτησα να μ αφήσεις να μπω λίγο
Κι αν σ αρέσει να μπω και πιο πολύ
Φαντάζομαι, ότι και μένα θα μ αρέσει
Φαντάζομαι, τη ζεστασιά που θα βρω
Φαντάζομαι, τη χαρά που θα κάνουν
Φαντάζομαι, ότι τέτοιο παιχνίδι δεν θα ξαναβρώ
Συγνώμη, που δεν ξεκαθάρισα
Αλλά πιστεύω, να νοιώθεις, τι εννοώ
Αλλά θα σε παιδέψω λίγο ακόμα
Στο τέλος τη λύση του γρίφου θα πω
Φαντάζομαι, να παίζουν μεταξύ τους
Φαντάζομαι, να λεν τα μυστικά
Φαντάζομαι, να τα βρουν και να ταιριάζουν
Φαντάζομαι, να ξεχειλίσουν από χαρά
Συγνώμη, είναι η ώρα να ξεκαθαρίσω
Αλλιώς κινδυνεύω να παρεξηγηθώ
Στην ψυχή σου ζητώ να μ αφήσεις
Έστω για λίγο να μπω
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 29/12/2009
Αχχχ, κι εγώ πολλά φαντάζομαι…αλλά μόνο στη φαντασία μου μένουν….
καλησπερα Αλεξανδρε, πολυτιμη η φαντασια μας…… 🙂 μεχρι ενα σημειο ομως…!!! :)καλη συνεχεια……..
Ειπα και γω….ο Αλεξανδρος προκλητικος;Με ξαφνιασε ολιγον στην αρχη το ποιημα σου…αλλα μετα..τα πονηρα μυαλα μπηκαν στη θεση τους χιχικαλο βραδακι…:))
Πολλά ζητάς Αλέξανδρε! Αλλά είσαι σίγουρος οτι το θέλεις; Δεν σε φοβίζει το τι μπορεί να βρεις;
ΑΠΑΠΑ!!!Χάλασε ο κοσμος…. μα ολοι να σκεφτουν πονηρά;ουτε για μια στιγμη δεν αμφεβαλα…
χαχαχα…. αυτοι που σε ξερουν δεν φανταστηκαν τιποτα πονηρο…..