ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ
Ελάτε να γελάσουμε
Να πούμε κάνα αστείο
Κι αν το γέλιο αβίαστα δεν βγει
Άντε να γαργαληθούμε
Η ζωή είναι μικρή
Αυτό το λες αστείο;
Ναι είναι μπλακ
Γι αυτό δεν το καταλαβαίνεις
Να πούμε για κείνες τις ξανθιές
Πάντα μ αυτά γελάω
Το χρώμα του μαλλιού
Χαρούμενα τα κάνει
Τα άλλα με τους Πόντιους
Που μπλέκουνε τα πάντα
Το βράδυ γι αυτούς, είναι πρωί
Η νύχτα, μεσημέρι
Οι μέρες το αποζητούν
Αυτά με τους παπάδες
Όχι δεν είμαι άθεος
Κι αυτά έχουνε πλάκα
Ο Μπόμπος τον θυμήθηκα
Βουλώστε του το στόμα
Αν και οι πονηράδες του
Έχουνε θέση ακόμα
Μιας και η ώρα πέρασε
Να πούμε κάνα σόκιν
Με κάποια υπονοούμενα
Πολλά θα εννοηθούνε
Δεν ξέρω αν γελάσαμε
Μ αυτά εδώ που γράφω
Αν όμως κάτι θύμισα
Κάτι μπορεί να γίνει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 26/09/2008
καλημερααααααααααααααααααααααα.
καλημερα,έλα στο πάρτυ….
Καλημέρα Αλέξανδρε, με δέκα λέξεις μου θύμησες όσα ανέκδοτα ξέρω 🙂
δε γελαω γιατι δεν εχω πολλες αφορμες, αλλα αν τη βρω, την αρπαζω απο τα μαλλια κ τοτε….
Ωχ μόνο τους πόντιους μη μου πειράζεις και φωνάζει η μανούλα μου!!! :))