ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΜΟΥ
17/11/2007
ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Σου ζητώ να ‘ρθεις μαζί μου
Σ έναν δρόμο που δεν τον ξέρω!
Σ έναν δρόμο που ίσως νάναι δύσκολος!
Σ έναν δρόμο μακρύ. Ίσαμε τη ζωή
Σου απλώνω το χέρι
Αν θέλεις, πιάστο.
Σου ανοίγω την αγκάλη
Αν θέλεις, γέμισε την.
Σου δίνω τα χείλη
Αν θέλεις φίλησε τα.
Σου προσφέρω την ψυχή
Αν θέλεις ένωσε την με την δικιά σου.
Κι έτσι ενωμένοι, σαν ένας άνθρωπος
Ας βαδίσουμε στο δρόμο. Στο άγνωστο
Αν βρούμε αγκάθια
Μαζί να τα κόψουμε.
Αν βρούμε ρόδα
Μαζί να χαρούμε.
Αν βρούμε γλέντι
Μαζί να μεθύσουμε.
Αν βρούμε λύπη
Μαζί να την πιούμε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 18/05/1969
υπεροχοοοοοοοο…
ΤΕΛΕΙΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΟΠΩΣ …
Σου προσφέρω την ψυχή
Αν θέλεις ένωσε την με την δικιά σου.
!!!!!!!!!!
πολύ καλό…..καλησπέρα Αλέξανδρε..
ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΔΩΣΑΝΕ….
ΘΑΥΜΑΣΤΙΚΑ… ΚΑΛΑ ΛΟΓΙΑ…
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΙ?
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ!!!
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ!….. ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ με ΕΜΠΝΕΥΣΗ…. Αλέξανδρε