ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ
Και η γάτα μου έβαλε τα κλάματα
Βρε γάτα τι έχεις και κλαις;
Τώρα δεν σου έδωσα και έφαγες;
Μήπως σε μάλωσε κανένας; Πες μου
Όχι αφεντικό δεν φταις εσύ, ούτε κανένας άλλος
Απλά θυμήθηκα εκείνο το γάτο
Ήταν καλός, αλλά πολύ παιχνιδιάρης
Και τον έδιωξα, δεν άντεχα άλλο τα παιχνίδια
Και τώρα γιατί κλαις; Έκανες αυτό που ήθελες
Και καλά του έκανες. Άκου παιχνιδιάρης
Κοτζάμ γάτος να παίζει! Και καλά τι έπαιζε;
Αλήθεια τι παιχνίδια παίζεται εσείς οι γάτες;
Όχι δεν έπαιζε κυνηγώντας τα ζωύφια
Του άρεσε να παίζει με τις άλλες γάτες
Και εγώ δεν μπορούσα να το δεχτώ
Του είπα σαγαπώ, αλλά τέρμα, δεν πάει άλλο
Και τώρα γιατί κλαις; Αφού έκανες αυτό που ήθελες
Μυστήρια είσαι. Μου θυμίζεις τις γυναίκες
Αλλά τι λέω, όλα τα θηλυκά είναι ίδια
Έλα τώρα κλάψε. Θύμηση είναι θα περάσει
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 13/06/2009
Οι δικές μου γάτες δεν κλαίνε ποτέ….αν είναι ευχαριστημένες, γουργουρίζουν….αν είναι θυμωμένες, βγάζουν νυχάκια…..Και ναι, η γυναίκα είναι σα μια γάτα…και η γάτα σα μια γυναίκα….θέλει τρόπο κι όχι κόπο, πώς θα την χειριστείς….Υπέροχο όπως πάντα Αλέξανδρε…καλό βράδυ να έχεις! :)))
χα χα….ομορφο….γλυκο….. καληνυχτα ποιητη μου……….. φιλια.
Ως γνήσια γάτα, δε θα έκλαιγα ποτέ για ένα γάτο.Μάλλον έχω προτίμηση στο…αντίπαλο δέος.Οπότε οι γατούληδες ας κάνουν παιχνίδι με την ησυχία τους οι καημένοι:-)
δεν κλαιμε. καλημεριζουμε :[