ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΙΓΟΥΡΑ

 

Η φιγούρα σου ήρθε στο νου

Μια φιγούρα σαν φώτο παλιά

Τότε που ορκιζόμουν σε σένα

Τότε που έκανα όνειρα πολλά

 

Η ζωή όμως αλλιώς τα σχεδίασε

Έβαλε κάτι, πάνω απ αυτό

Σε πήρε σε άλλα λιμάνια

Ίσως να μην ήταν, το πιο δυνατό

 

Πάντα με τρώει η περιέργεια

Αν με θυμάσαι το ίδιο αχνά

Αν θυμάσαι κανέναν όρκο

Αν αναπολείς ποτέ τα παλιά;

 

Όχι ποτέ δεν σε ξέχασα

Όταν γιατρεύτηκε ο πληγωμένος εγωισμός

Σε έβαλα στη γωνιά που σου αξίζει

Με ένα καντήλι να καίει συνεχώς

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 12/07/2009