Η ΦΩΤΙΑ

 

Και ξαφνικά ένοιωσες

Πόσο επικίνδυνο είναι

Να παίζεις με τη φωτιά

Αν δεν είσαι πυροβάτης

 

Έτσι για πλάκα ξεκινάς

Σου γίνεται συνήθεια η σκέψη

Και τελικά η φωτιά σε τριγυρίζει

Και καίει επιλεκτικά τα πρέπει

 

Θυμάσαι τις φωτιές που πηδάγαμε

Τ Αγιαννιού κάπου το καλοκαίρι

Ο κίνδυνος να καούμε ελλόχευε

Αλλά εμείς πηδούσαμε τη φωτιά

 

Θυμάσαι τις φλόγες στο τζάκι

Παίρνουν τις σκέψεις στην αγκαλιά τους

Τις αγκαλιάζουν και περίεργα δεν τις καίνε

Τις οδηγούν στα μονοπάτια της φαντασίας

 

Η φωτιά προσφέρει ζεστασιά

Αν την κάνεις φίλη

Μπορείς να παίξεις μαζί της

Χωρίς να σε κάψει

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 15/07/2009