ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Κάποτε παίζαμε
Κι έπιασε βροχή
Και σηκώσαμε τα κεφάλια
Να μας ξεπλύνει
Ελπίζοντας στον ήλιο
Που θα ‘βγαινε σε λίγο
Να μας στεγνώσει
Και συνεχίζαμε να παίζουμε
Είναι το παιχνίδι γλυκό
Κι η βροχή χρειάζεται
Κι ο ήλιος καιροφυλακτεί
Όταν τον χρειαστούμε
Φύση σ αγαπώ
Είσαι τόσο ωραία
Δίνεις χρώμα στο παιχνίδι
Και συμμετέχεις σ αυτό
Έλα, εσύ ξέρεις
Έχεις τη σοφία του χρόνου
Εγώ έχω τη διάθεση
Έλα, να παίξουμε
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 05/10/2009
με χαρά αποδέχομαι την πρόσκλησή σου αγαπητέ μου Αλέξανδρε… έρχομαι πες μου που και ποτε!!! Καλησπέρα.
Εσυ φιλε μου παιζοντας με τις λεξεις έγραφες πολύ ομορφο ποιημαΚαλό βραδακι Αλεξανδρε
Πάντα η φύση ομορφαίνει τα παιχνίδια μας!