ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ
Είδα ένα δάκρυ
Και σκέφτηκα
Είναι χαράς ή λύπης;
Ότι και να ναι. Είναι ένα δάκρυ
Όταν η ψυχή ξεχειλίζει
Εκεί, στην άκρη του ματιού
Ανοίγει η βρυσούλα
Και στάζει
Ένα μικρό δάκρυ
Γεμάτο τόση δύναμη
Πιο δυνατό από τυφώνα
Πιο καυτό από τη λάβα
Ένα δάκρυ που κυλάει
Και χάνεται
Όπως η αιτία που το προκάλεσε
Αλλά η εικόνα μένει
Είδα ένα δάκρυ
Και δεν θα το ξεχάσω
Ήταν ωραίο
Αλλά καλύτερα να μην το ξαναδώ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 02/11/2009
Στα ματια σου μη ξαναδειςδακρυ να σου κυλισεικαι ξεχνα ο,τι το φερευπαρχει κι αλλη λυση.Σκεψου την πιο χαζη στιγμη που ειχες στη ζωη σουκαι αρχισε να χαμογελαςμε ολη τη ψυχη σου!!Καλο βραδυ φιλαρακι μου 🙂
καλησπερα Αλεξανδρε…..ειτε πικρο ειτε γλυκο το δακρυ ανακουφιζει την ψυχη μας……εινσι καλο να το αφηνουμε να κυλαει μεχρι εκει που θα σταματησει και θα πεσει……… :)καλο βραδυ και καλη συνεχεια……
Όμορφο!!!Τι μου θύμισες Αλέξανδρε…Στο μικρό μας σπίτι όταν ήμασταν παιδιά είχαμε μια πάντα στον τοίχο που απεικόνιζε μια μικρή ομάδα ελαφιών και στην άκρη της τον κυνηγό με το όπλο που σημάδευε ένα από τα μικρά ελάφια. Ένα από τα μεγαλύτερα κοίταζε τον κυνηγό δακρυσμένο…Συνήθως τα δάκρυα είναι από λύπη… αυτά εύχομαι να μην τα ξαναδείς ποτέ!!!