ΕΛΑ
Έλα, πιάσε το χέρι μου και πάμε
Για που; Μην με ρωτάς, δεν ξέρω!
Θα αφήσουμε τα χέρια να μιλήσουν
Κι όπου μας βγάλουν!
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι;
Το σφίξιμο αυτό, τι να σημαίνει;
Ναι! Χαρά μου φύγαμε!
Κράτα γερά, σε λίγο φτάνουμε!
Κοίτα εκεί! Η θάλασσα!
Γιατί σφίγγει το χέρι;
Τη θάλασσα μήπως προτιμάς;
Απ το νυχτερινό τ΄ αστέρι;
Μαζί και όπου νάμαστε
Αυτό καταλαβαίνω
Τα χείλια να ενώσουμε
Και να αγαπηθούμε!!!!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 04/05/2008
Πολυ όμορφο το ποίημα σου Αλέξανδρε. Είναι ένα κάλεσμα ξεχωριστό.
ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΝΑΜΑΣΤΕ…
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΛΗ Η ΟΥΣΙΑ!!!
ΟΜΟΡΦΟ!!!